Jak?
Na terenie Saksonii, w jej części graniczącej z Rzeczpospolitą Polską i Republiką Czeską, już od lat dziewięćdziesiątych podejmuje się próby wprowadzenia języków krajów sąsiedzkich do oferty edukacyjnej przedszkoli i szkół podstawowych. Widząc szanse, jakie stwarza region przygraniczny dla edukacji językowej i interkulturowej rodzice, wychowawcy, nauczyciele szkół podstawowych z dużym zaangażowaniem zainicjowali wprowadzenie różnorodnych modeli i metod wczesnego nauczania języka kraju sąsiedzkiego.
Modele
Najczęściej stosowane modele to:
- Spotkania z dziećmi kraju sąsiedzkiego np. w ramach wspólnej zabawy i współpracy przedszkoli partnerskich z placówkami krajów sąsiedzkich.
- Regularna nauka języków krajów sąsiedzkich w formie zabawy, prowadzona najczęściej przez nauczycieli polskich i czeskich.
- Realizacja projektów tematycznych - często też w ramach współpracy transgranicznej z innymi przedszkolami partnerskimi krajów sąsiedzkich.
Metody
Często stosowaną metodą jest animacja językowa. Niektóre przedszkola decydują sie na kształcenie dwujęzyczne, wykorzystując przy tym metodę immersji językowej.
W ostatnich latach opracowano pierwsze koncepcje metodyczne dotyczące dokumentowania i rozpoznawania opanowanych przez dzieci umiejętności językowych, jak również zdobytych przez nie kompetencji interkulturowych, które mogą również znaleźć zastosowanie przy tworzeniu portfolio. Ponadto stanowią one dobrą podstawę dla kontynuacji nauki języka kraju sąsiedzkiego w szkole podstawowej.
Dla zainteresowanych:
Sächsisches Staatsministerium für Kultus und Sport, Hg. 2010: Mehrsprachigkeit in Kindertageseinrichtungen und Grundschulen. Ein Orientierungsrahmen für Leiterinnen und Leiter von Kindertageseinrichtungen und Grundschulen, Dresden. (PDF)
(Saksońskie Ministerstwo Edukacji i Sportu, wyd. 2010: Wielojęzyczność w żłobkach, przedszkolach i szkołach podstawowych. Wytyczne dla dyrektorów przedszkoli i szkół podstawowych, Drezno)